Not known Details About بیماری لوپوس و لیزر موهای زائد

Not known Details About بیماری لوپوس و لیزر موهای زائد

Blog Article

همان داروهایی که برای جلوگیری از حمله سیستم ایمنی به بدن مورد استفاده قرار می گیرند، توانایی طبیعی بدن را نیز برای مقابله با عفونت ها مختل می نمایند.

نتایج تست خون ممکن است نشان دهنده کم خونی بیمار باشد که معمولاً در لوپوس رخ می‌دهد.

اگرچه داروها در کنترل لوپوس بسیار مهم هستند، اما کارهای زیادی وجود دارند که برای مدیریت علائم این بیماری می توانید انجام دهید.

لوپوس می تواند باعث افزایش فشار خون شود، مخصوصا اگر کلیه ها را درگیر کرده باشد. قرص های استروئیدی که اغلب برای درمان بیماری لوپوس مورد استفاده قرار می گیرند، می توانند باعث افزایش فشار خون شوند مخصوصا اگر در دوزهای زیادی مصرف شوند. لوپوس می تواند در ایجاد کلسترول بالا نیز نقش داشته باشد که باید به طور سالانه با انجام آزمایش خون بررسی شده و در صورت نیاز درمان شود. لوپوس ممکن است مغز استخوان را تحت ‌تاثیر قرار دهد و باعث کم خونی و کاهش تعداد پلاکت ‌ها (سلول هایی که به لخته شدن خون کمک می کنند) و یا گلبول های سفید خون شود.

جدا از مصرف دارو، راه های زیر به کم کردن درد یا کاهش خطر عود بیماری کمک می کند:

اختلال خونی: کم خونی با کم شدن تعداد سلول های سفید خون یا پلاکت ها همراه است.

آنتی بادی های خودکار بیماری لوپوس پوستی در خون گردش می کنند؛ اما در سلول های خونی بعضی از افراد، دیوارهای نفوذ پذیر وجود دارد و به آنتی بادی ها اجازه عبور کردن را می دهد.

لوپوس یک بیماری خود ایمنی است به این معنی که سیستم ایمنی بدن یا همان سیستم دفاعی بدن، آنتی بادی هایی تولید می کند که به بافت های داخلی بدن حمله می کنند و باعث التهاب می شوند. در این مقاله از بخش بیماری های دکتر سلام به لوپوس می پردازیم.

این جراحت ها با گذشت چندین هفته، برطرف می شوند. البته برخی از کودکان به صورت ارثی گرفتگی قلب دارند؛ یعنی در این حالت قلب کودک نمی تواند فعالیت های عادی و ریتمی پمپ کردن خون را تنظیم کند.

کلیه‌ها را باید یکی از اندام‌های بدن دانست که بیماری لوپوس می‌تواند به آن‌ها آسیب جدی وارد کند.

یه بیماری لوپوس خطرناک است؟ بروز این بیماری در افراد مختلف، شکل های متفاوتی دارد و شدت آن زیاد یا کم خواهد بود؛ مبتلایان با رعایت کردن دستورات پزشکی و مراقبت های پیشگیرانه، می توانند زندگی نرمال خود را ادامه دهند.

” در واقع آن ها قادر به زندگی با تجربه ی کمتری از معلولیت و عوارض بیماری هستند.”

دانشمندان بعضی از ژن های خاصی را شناسایی کرده اند که در پیشرفت لوپوس نقش دارند؛ اما امروزه شواهد کافی مبنی بر اینکه خود ژن ها باعث بیماری می شوند، وجود ندارد.

به عنوان مثال دارهای آزاتیوپرین، سیکلوسپورین، سیکلوفسفامید، متوترکسات و مایکوفنولات که می توانند: فعالیت زیاد سیستم ایمنی بدن را کاهش دهند.